این سوال شاید به ذهن خواننده برسد که «اگر کف دستهایم به هنگام دروغگویی نمایان باشد، مردم گفتهی مرا باور خواهند کرد؟» پاسخ به این سوال آری و خیر است. اگر یک دروغ آشکارا با کف دستهای نمایان همراه کنید، شاید برای شنوندگان خود ریاکار به نظر برسید، زیرا خیلی دیگر از حرکاتی که باید به هنگام صداقت نمایان باشند، وجود ندارند و حرکات منفی که هنگام دروغگویی استفاده میشوند، با کف دستهای باز متناقض است.
همان طور که قبلاً ذکر شد، کلاهبردارها و دروغگوهای حرفهای کسانی هستند که میتوانند دروغهای خود را هنرمندانه با علائم غیر کلامی تکمیل کنند. هر چه استفادهی کلاهبردار از رفتار غیر کلامی حاکی از صداقت به هنگام دروغگویی ماهرانهتر باشد، حرفهی او بهتر انجام میشود.
البته میتوانید هنگام برقراری ارتباط با دیگران، باز کردن کف دستها را تمرین نمایید و خود را محقتر جلوه دهید؛ از طرفی، هر قدر که حرکات کف دستهای باز تبدیل به یک عادت شود، تمایل به دروغگویی نیز کمتر میشود. نکتهی جالب این جاست که اکثر مردم به سختی میتوانند با کف دستهای باز دروغ بگویند و در واقع استفاده از این حرکت، شاید بر کاهش دروغگویی تأثیر داشته باشد و مردم را تشویق کند که با شما صادق باشند.